ریشه های پست مدرنیسم (III)

در باره فیلم پالپ فیکشن:

---- عدم اهمیت به حادثه اصلی و تاکید بر روابط و دیالوگها ----
- این یک قلم تو این فیلم خیلی زیاده ، از عمو کندراد و زنمو جینی بگیر تا شخصیت داشتن راکل.

---- ارائه روایت های مختلف از یک واقعه ، که نتیجه بلا فصل اصل یکتا نبودن حقیقت است و به تعداد بینندگان متفاوت است و امکان هر تاویل شخصی ممکن ----
- این مورد رو تو مطلبی بنام "پست مدرنیسم:شک در حقیقت" آورده ام.
- یک مثال جالب دیگر هم برای خالی نبودن عریضه می نویسم و آن صحنه ای که میا به وینسنت بر سر میز رستوران می گوید برای زدن پودر به دستشویی می رود ، درست در صحنه بعد از آن نمایی P.O.V از چند زن را می بینیم که روبروی آینه خودرا آرایش میکنند و میا هم در میان آنها ایستاده ، در لحظه اول فکر می کنیم او هم دارد آرایش خود را تجدید می کند ولی خیلی زود از حرکات او به استعمال هروئین پی می بریم.

احسان تحویلیان.