MAX PAYNE

تحلیل فیلم / دلنوشت های سینمایی

MAX PAYNE

تحلیل فیلم / دلنوشت های سینمایی

فرهنگ بازیگران - صد نقش و اجرای ماندگار تاریخ سینما

به خدا این فقط یک فیلم است آل

آل پاچینو

در نقش سانی ورتزید

بعد از ظهر نحس(سیدنی لومت 1975)

 

پاچینو در نقش سانی دزد ناشی که بخاطر تامین مخارج عمل جراحی تغیر جنسیت دوستش به بانکی حمله می کند شخصیتی که مادرش می توانست به حال او دل بسوزاند طوری از کار در می آورد که همه تماشاگران برایش دلسوزی می کنند.

سیدنی لومت ار آل خواسته بود نقش سانی را تا حد امکان نزدیک به خودش بازی کند تا آن قضیه نامانوس زنده جلوه نکند و پاچینو که به تناوب مهربان و ترسناک و مغرور و به لحاظ عصبی به هم ریخته است در واقعیت این قصه حقیقی  استوار باقی می ماند.

در آن صحنه بداهه ای که صانی در حال مکالمه با مرد و زنی است آل آنچنان طبیعی و درضمن کلافه است که دوست دارید به او یاداوری کنید این فقط یک فیلم است.

 

 

 

 

شاهزاده تاریکی سینمای آمریکا

آل پاچینو

در نقش مایکل کورلئونه

پدر خوانده 2 (فرانسیس فورد کاپولا 1974)

 

بازی پاچینو در فیلم میانی سه گانه فرانسیس فورد کاپولا بزرگترین بازی در میان بازی های عالی فیلم است.

با پاچینو با آن چشمان گود افتاده اش حتی زمانی که شرارتش را بروز می دهد نیز همدلی می کنیم.

پاچینو چه زمانی که در مقابل سناتور فاسد می ایستد و چه زمانی که برادرش را وارد جهنمی مرگبار می کند و چه زمانی که با خون سردی کی را از خود می راند فوق العاده گیراست.

اشتباه نکنید با شاهزاده تاریکی سینمای آمریکا رو بروید

 

 

 

بعید است بدانید:

نقش اصلی فیلمهای برخورد نزدیک از نوع سوم(1977) و اینک آخر الزمان(1979) و کریمر علیه کریمر(1979) و متولد چهارم ژوئیه(1989) و زن زیبا(1990) و مد سرخ(1995) و نقش هان سولو در جنگ های ستاره ای (1977) را رد کرد.

 

در مصاحبه ای ادعا کرد وقتی کنترل چی سینما بود در حالی که از پله ها پایین می آمد خدش را در دیوار های آینه کاری شده تحسین می کرده تا اینکه بلاخره از کار اخراج شده است.

 

عادت کشیدن دو بسته سیگار در روز را در سال 1994 برای محافظت از صدایش ترک کرد.

 

رنگ سیاه را دوست دارد.

 

اجدادش اصالتا از کورلئونه سیسیل بودند.

 

 

فقط یک جمله اضافه کنم وقتی خسرو شکیبایی برای بازی در نقش هامون به اوج سرگشتگی رسید و آن نقش را بدون عیب بازی کرد یا شاید زندگی کرد 15 سال طول کشید تا بتواند از نقش حمید هامون بیرون بیاید و بتواند در فیلم سالاد فصل خسروی دیگری باشد.

 

 

 

منابع مجله دنیای تصویر شماره 159 و کارنامه یکساله مجله فیلم 85

نظرات 2 + ارسال نظر
رویا جمعه 20 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 11:51 ق.ظ http://corocodile.blogsky.com

سلام
بعضی وقتا آدم خوب زیادی حس فضولیش گل می کنه!
بعضی وقتا آدما دوست دارن ببینن این کیه که واسه شهرام هزارتا خط می نویسه و شهرام ۱۰۰۱ خط جواب می ده!
البته نگران نباشیا
از شهرام فضول تر نیستم! اون دیگه دست من رو هم از پشت بسته (نیاد اینجا اینا رو بخونه)

راستش خیلی تو خط فیلم و بازیگر و اینا نیستم!
بنابر این فقط می تونم بگم اسم آل پاچینو رو شنیدم که حتی موقع گفتن گاهی می گم آل چاپینو!!!!

اما یه چیزی اون اخر گفته بودی در مورد هامون و خسرو شکیبایی و سالاد فصل!
دیدم در مورد ما ادمها هم همینطوره!

می تونیم در یک روز جای ۱۰ نفر بازی کنیم!‌اما واسه دل خودمون یه عمر طول می کشه تا نقش عوض کنیم.

شادیها بهانه ی زندگی اند
زندگیت پر از بهانه باشد!

در ضمن یه چیز دیگه هم بگم و رفع زحمت کنم
من عاشق اون شعری هستم که کنار عکست نوشتی....تا تو مرا زنده کنی هزار بار مرده ام!

موفق باشی

سلام

توی همه این حس وجود داره.
منم قبل از اینکه جواب کامنت رو بدم یه سر امدم ببینم شما کی هستید

کیو دیدید که از پاچینو بد بگه...همه دوسش دارند.

لطف دارید
ممنون که اومدید
شما هم موفق باشید

پاستیلی جمعه 20 مرداد‌ماه سال 1385 ساعت 01:27 ب.ظ

اول...منم آل پاچینو دوست دارم.اصلا تو خونوادمون همه بیماری آل دارن!خصوصا در نقش پدر خوانده.همه فامیل یه نسخه دی وی دیش رو داریم!بیماریم؟دقیقا.یه حسه که باهاش بزرگ شدیم

تا باشه از این بیماریها باشه

یه وقت بیماری سلمان خان نباشه که دیگه اون بیماری نیست مرگه

سلام دیر به دیر میای؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد