MAX PAYNE

تحلیل فیلم / دلنوشت های سینمایی

MAX PAYNE

تحلیل فیلم / دلنوشت های سینمایی

تارنتینو و RZA

به اعتقاد ژان بروکس منتقد گاردین - شاید هیچ سینماگری به اندازه کوئنتین تارانتینو به موسیقی متن فیلم هایش وابسته نباشد . این وابستگی به جایی رسیده است که حتی میگوید : (( اگر نمیتوانستم امتیاز فلان موسیقی را بگیرم- فلان فیلم را نمیساختم! ))
او هر بار به همراه فیلم جدیدش - با آن همه جاذبه های بصری و ساختاری - مجموعه ای از جالب ترین آثار موسیقی معاصر را به همراه برخی آثار موجود در مجموعه شخصی اش به شما معرفی میکند .
موسیقی KILL BILL هم از این قاعده جدا نیست . موسیقی فیلم با قطعه ای غم انگیز به نام ( بنگ بنگ ) اثر نانسی سیناترا ( دختر فرانک سیناترا ) شکل میگیرد . سپس به فضاهایی نزدیک به نوعی راک به هم میرزد - مثل قطعه ای از چارلی فیترز - بعد از آن هم به قطعه ای از لوئیز بالالوی به هم میپیچد ! و حتی به وسترن های اسپاگتی نزدیک میشود .
از اینجا به بعد است که شنونده مانند توپی که در دستگاه پیل بان گیر کرده - بین فانک های دهه ۷۰ و موسیقی مدرن RZA بالا و پایین میپرد !
مثلآ از فضایی وحشت انگیز یا آهنگی که با سوت نواخته میشود تا موسیقی پاپ ژاپنی نوسان پیدا میکند. تمام این قطعات به شکلی استادانه برای فیلم انتخاب شده اند و در کنار هم قرار گرفته اند و این هم در نهایت باعث میشود که موسیقی این فیلم در سال ۲۰۰۴ نازد دریافت جایزه گرمی برای بهترین موسیقی فیلم شود .
اما همه این ماجرا از آشنا شدن تارانتینو با ستاره موسیقی رپ RZA شکل میگیرد > جایی گفته است : ( تحسین شدن من از جانب تارانتینو دلیل خوبی است برای اینکه به خود ببالم ) .
همکاری RZA با تارانتینو باعث نمیشود که ناخود آگاه تارانتینو از موسیقی غافل شود . همین است که او در آخرین لحظات سفری که به هنگ کنگ دارد در یک فروشگاه لباس -قطعه ای از گروه ژاپنی (۵-۶-۷-۸ ) میشنود و با مبلغی گزاف سی-دی این گروه را از لباس فروشی میخرد ! تارانتینو بعد ها گفت که : ((چه چیزی بهتر از اینکه خود این گروه در فیلم حضور داشته باشند و موسیقی خودشان را اجرا کنند ))
همین موسیقی ساده ایده به تارانتینو میدهد - تصویر به تارانتینو میدهد و نتیجه همان پلانی میشود که قبل از جنگ بزرگ براید !! با بازی اوما تورمن و گروه یاکوزاهای اورن ای شی ای در محل نزاع - شاهد اجرای یک گروه ۲ نفرا ژاپنی هستیم !
البته برخی ایده ها در هنگان نوشتن فیلم نامه در ذهن تارانتینو بوده اند - مثل قطعه آغازین( بنگ بنگ - با صدای نانسی سیناترا ).
به اعتقاد RZA سخت ترین قسمت فیلم برای آنها همان صحنه نبرد Crazy88 با اوماتورمن است که به صورت دایره وار دور تا دور اوماتورمن را پوشانده اند و آماده مبارزه هستند - در این مورد میگوید : (( سه روز کامل وقت گذاشتم تا قطعه موسیقی این قسمت را همزمان با فیلم برداری در سر صحنه بنویسم - و من میبایستی موسیقی را متناسب با صحنه میساختم و پیش میبردم . در اینجا شما میبینید که حرکت دست جنگ جویان کاملآ هماهنگ با موسیقی است )).

نکته جالب اینجاست که RZA ۳۰ روز تمام در کنار تارانتینو و گروهش به هنگام فیلم برداری کار در چین -مکزیک-لس آنجلس حضور داشته است - یعنی تارانتینو به اینکه در نهایت نسخه تدوین شده فیلم را در اختیار او بگذارد و او بعد از آن شروع به نگارش موسیقی کند اکتفا نکرده است !
این همکاری در نهایت به جایی ختم میشود که مجله رولینگ استون میگوید :(( دیگر پیوند ذهنی تارانتینو و RZA مانند یک هماهنگی ذاتی به نظر می آید ))

سایت MTV - ترجمه : حسام گرشاسبی
نظرات 1 + ارسال نظر
مهران چهارشنبه 14 تیر‌ماه سال 1385 ساعت 11:50 ق.ظ http://mehransediqi.persianblog.com

سلام
من شعر ترانه بنگ بنگ رو ترجمه کردم. لطفا نگاه کنین و نظر بدین. در مورد استنلی کوبریک هم دستتون درد نکنه. از شاهکارهای او هر چه گفته بشه باز هم کمه.
موفق باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد